Terry O΄ Keefe, Η πολλαπλή μίσθωση στη Βικτώρια της Αυστραλίας.

 

Η  ΠΟΛΛΑΠΛΗ  ΜΙΣΘΩΣΗ 

ΣΤΗ   ΒΙΚΤΩΡΙΑ  ΤΗΣ ΑΥΣΤΡΑΛΙΑΣ

 

του  Terry O΄ Keefe

         Διευθυντή της Διεύθυνσης Βικτωριανού Ταξί

Εισαγωγή

    Για πολλές αρμόδιες Αρχές, η συνήθης βασική αρχή μίσθωσης ενός ταξί είναι ότι η μίσθωση είναι αποκλειστική μεταξύ του οδηγού του ταξί και του προσώπου ή της ομάδας προσώπων, που μίσθωσε το ταξί.

    Με άλλα λόγια, άπαξ και μισθώθηκε το ταξί δεν επιτρέπεται να μισθωθεί πάλι

μέχρι την ολοκλήρωση της συγκεκριμένης διαδρομής για την οποία έχει μισθωθεί.

    Βέβαια, άλλοι τρόποι μεταφοράς παρέχουν πολλές ταυτόχρονες μισθώσεις του ίδιου οχήματος, π.χ. τα λεωφορεία, και συνήθως χρεώνονται χωριστά και διαφορετικά κόμιστρα σύμφωνα με ένα προκαθορισμένο πρόγραμμα τιμών.

    Για περίπου δύο δεκαετίες, η Βικτώρια εφάρμοσε μια διαδικασία που επιτρέπει σ’ ένα ταξί να μισθωθεί από έναν αριθμό προσώπων, τα οποία συνήθως είναι απολύτως ξένα μεταξύ τους.

Τι είναι η πολλαπλή μίσθωση

    Πολλαπλή μίσθωση είναι ένα σύστημα το οποίο νόμιμα επιτρέπει δύο ή περισσότερα άτομα (ή δύο ή περισσότερες ομάδες ατόμων) που δεν μετακινούνται μαζί, να μισθώνουν το ίδιο ταξί την ίδια ώρα. Το σύστημα επιτρέπει στον οδηγό ταξί νόμιμα να ζητήσει και να λάβει χωριστά κόμιστρα από τον κάθε μισθωτή.

Πότε μπορεί να γίνεται πολλαπλή μίσθωση

    Αν και ο κανονισμός των ταξί της Βικτώρια ορίζει ότι άπαξ και ο οδηγός ταξί έχει μισθώσει το ταξί δεν μπορεί να προβεί σε πρόσθετη ή μεταγενέστερη μίσθωση, επιτρέπει έναν μετριασμό αυτού του κανώνα σε συγκεκριμένες περιπτώσεις.

    Για να επιτραπεί να συμβεί αυτό, χρειάζεται να ισχύουν δύο κριτήρια.

    Πρώτον, ο πρώτος επιβάτης πρέπει να συμφωνήσει να μισθώσει το ταξί και κάποιος άλλος. Και αυτό ισχύει εάν γίνεται μια τρίτη ή ακόμη και τέταρτη

ταυτόχρονη μίσθωση. Όλοι όσοι έχουν ήδη μισθώσει το ταξί πρέπει όλοι να

συμφωνήσουν για κάθε μεταγενέστερη μίσθωση.

    Δεύτερον, οι προορισμοί όλων των επιβατών πρέπει να είναι στην ίδια γενική κατεύθυνση.

Πολλαπλή μίσθωση και κόμιστρα

    Σύμφωνα με την ρύθμιση πολλαπλής μίσθωσης, ο οδηγός ταξί έχει το δικαίωμα για χωριστό κόμιστρο από κάθε χωριστό επιβάτη.

    Όμως, κάθε επιβάτης έχει δικαίωμα 25% έκπτωση στο κόμιστρο που εμφαίνεται στον μετρητή στο τέλος της δικής του προσωπικής διαδρομής.

    Αυτό σημαίνει ότι καθώς κάθε ένας από τους πολλαπλούς επιβάτες φθάνει στον προορισμό του, ο οδηγός κοιτά την ένδειξη που εμφαίνεται εκείνη τη στιγμή στον μετρητή και υπολογίζει το 75% του κομίστρου.

    Οι ρυθμίσεις έκπτωσης περιλαμβάνουν επίσης το άτομο που μίσθωσε πρώτο το ταξί και τον επιβάτη που έμεινε τελευταίος στο ταξί.

Παρατηρήσεις

    Ενώ εκ πρώτης όψεως η πολλαπλή μίσθωση φαίνεται να έχει σημαντικά οικονομικά ωφελήματα για τους οδηγούς ταξί καθώς επίσης σημαντική οικονομία για τους επιβάτες, το σύστημα δεν είναι δημοφιλές και έχει μικρή τακτική πελατεία.

    Το σύστημα στηρίζεται πολύ σε κάποιον άλλο, παρά στον οδηγό ταξί να πάρει πρωτοβουλία να κάνει συμφωνίες για να μισθώσει πολλαπλά το όχημα.

    Αυτό γίνεται επειδή οι οδηγοί στη Βικτώρια δεν επιτρέπεται από τον Κανονισμό να ψαρεύουν.

    Για παράδειγμα, ο οδηγός ταξί απαγορεύεται να εγκαταλείπει το ταξί του και ενεργά να ψάχνει για πιθανούς πελάτες.

    Ο οδηγός δεν μπορεί ακόμη και να σκύψει έξω από το παράθυρο του ταξί και να ρωτήσει τον κόσμο αν θέλει ταξί.

    Το ψάρεμα ή το ψώνισμα είναι συνεχής αιτία διαμάχης στη Βικτώρια και έχουν τεθεί σε εφαρμογή αυστηρά μέτρα για να εξαλείψουν αυτή την πληγή.

    Η πρώτη παράβαση επισύρει πρόστιμο 500 δολ. (σύντομα θα γίνει 2.000) και οι επόμενες παραβάσεις οδηγούν στην ανάκληση του δικαιώματος του οδηγού να οδηγεί ταξί.

    Έτσι στη καθημερινή ζωή, οι ευκαιρίες για πολλαπλή μίσθωση συνήθως εναπόκεινται σε κάποιον που έχει ήδη μισθώσει το ταξί ή σε ένα άτομο έξω από το ταξί που να κάνει τις συμφωνίες. Στη πράξη, αυτό συμβαίνει σπάνια κατά την κανονική ροή της καθημερινής δραστηριότητας.

    Εκεί που έχει αποδειχθεί πιο αποτελεσματική είναι σ’ ένα μεγάλο γεγονός όπου η κίνηση των ταξί είναι εύκολο να ελέγχεται. Εκεί οι συμφωνίες γίνονται τόσο από τους κρατικούς υπεύθυνους όσο και από τα στελέχη του κλάδου που επιτηρούν τις πιάτσες των ταξί και τις μισθώσεις.

    Ενώ οι επίσημοι εκπρόσωποι του κλάδου με ενθουσιασμό επιδοκιμάζουν την πολλαπλή μίσθωση, τα μέλη τους – οι ιδιοκτήτες – την στηρίζουν ελάχιστα.

    Αυτό συμβαίνει κυρίως εξ αιτίας των συμβατικών συμφωνιών μεταξύ ιδιοκτητών και οδηγών.

    Οι ιδιοκτήτες “πωλούν” μια βάρδια – συνήθως 12 ώρες – σ’ έναν οδηγό στη βάση ότι ο ιδιοκτήτης πληρώνει για όλα όσα έχουν σχέση με το ταξί, περιλαμβανομένων των καυσίμων.

    Σε ανταπόδοση, ο οδηγός δίνει στον ιδιοκτήτη τα μισά χρήματα που εισπράτει κατά την βάρδιά του.

    Ο υπολογισμός είναι εύκολος επειδή το ταξίμετρο καταγράφει το σύνολο των κομίστρων για τη συγκεκριμένη βάρδια.

    Στη περίπτωση, όμως, της πολλαπλής μίσθωσης το ταξίμετρο καταγράφει μόνο μία διαδρομή – από την αρχή της μίσθωσης ως τον τελικό προορισμό.

    Δεν είναι δύσκολο να καταλάβουμε ότι ο οδηγός θα μπορούσε εύκολα να κρατήσει το μεγαλύτερο μέρος των χρημάτων που εισπράχθηκαν από την πολλαπλή μίσθωση.

Κλείσιμο

    Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η πολλαπλή μίσθωση μπορεί να γίνει πιο αποτελεσματική αλλά είναι επιτακτικό να παρθούν τα κατάλληλα μέτρα. Οι δουλειές πρέπει να κανονίζονται σωστά και πρέπει να εξαλειφθούν οι δυνατότητες για τους οδηγούς να παρακρατούν τα χρήματα του ιδιοκτήτη.

 

Σημ. Εισήγηση στο 11^ο Συνέδριο του IATR, που έγινε στο Μαϊάμι των ΗΠΑ τον Νοέμβριο του 1998.