Η ΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥ ΥΠΟΥΡΓΟΥ ΜΕΤΑΦΟΡΩΝ
κ. SAM L. ELKAS
ΣΤΟ ΔΙΕΘΝΕΣ ΣΥΝΕΔΡΙΟ
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΥΣ ΤΩΝ ΤΑΞΙ
-------------------------------------------------------------------------------------------------------
Κυρίες
και Κύριοι,
Με ευχαρίστηση παίρνω μέρος στην
έναρξη αυτού του Διεθνούς Συνεδρίου για τους Κανονισμούς των Ταξί και
καλωσορίζω στο Μόντρεαλ όχι μόνο τους αντιπροσώπους από το Κεμπέκ και τον
υπόλοιπο Καναδά αλλά επίσης από τις Ηνωμένες Πολιτείες και διάφορες Ευρωπαϊκές
και Ασιατικές χώρες.
Οι συζητήσεις σας θα εμπλουτιστούν
από την εμπειρία τριών ηπείρων. Δεν είναι δύσκολο να φανταστείτε το εύρος και
το βάθος της εργασίας σας κατά την διάρκεια αυτού του Συνεδρίου.
Θα αρχίσετε συζήτηση για κάτι που
είναι κομμάτι της καθημερινής ζωής εκατομμυρίων ανθρώπων. Ένα ταξί ή μια
λιμουζίνα που παίρνει έναν επιβάτη από ένα μέρος για ένα άλλο είναι ένα ουσιώδες
συστατικό της καθημερινής ζωής των ανθρώπων σε όλες τις χώρες του κόσμου.
Θα έχετε επίσης την ευκαιρία, για
τις επόμενες τρεις ημέρες, να ενημερωθείτε καλύτερα για τον κλάδο των ταξί του
Κεμπέκ, ειδικά με την λειτουργία του στο Μόντρεαλ, όπου έχει συμβεί μεγάλη
αλλαγή τα τελευταία 20 χρόνια.
Ως Υπουργός υπεύθυνος γι’ αυτόν τον
τομέα απασχόλησης στο Κεμπέκ, πρώτα απ’ όλα θα ήθελα να καθορίσω το ταξί καθώς
παραβάλλεται στα άλλα μέσα αστικής μεταφοράς, στο γενικό πλαίσιο μιας
μεγαλύτερης συμπληρωματικότητας ανάμεσα σε αυτά.
Μια από τις προτεραιότητες που δίνω
ως Υπουργός Μεταφορών, είναι η ενοποίηση των διαφόρων τρόπων μέσα στα συστήματα
μεταφοράς. Όσο πλησιάζουμε στον 21ο αιώνα, τόσο θα χρειαστεί να
απαλείψουμε χιλιάδες μεμονωμένους επιβάτες αυτοκινήτων από τους δρόμους μας και
να προσελκύσουμε αυτούς που πάνε κι έρχονται στη δουλειά τους στην δημόσια
μεταφορά.
Τα προβλήματα που προκαλούνται από
την πυκνή κυκλοφορία που τρέχει ελεύθερα εμποδίζουν την οικονομική μας απόδοση
και την δυνατότητά μας να αντιδράσουμε σε καταστάσεις εκτάκτου ανάγκης. Οι
επαγγελματίες οδηγοί ταξί, που έχουν να κάνουν συνεχώς με τους κινδύνους του
σταμάτα - ξεκίνα της κυκλοφορίας, μπορούν να το επιβεβαιώσουν.
Η απόφασή μας να ενοποιήσουμε όλους
τους διαθέσιμους τρόπους μεταφοράς είναι καθαρά εκφρασμένη στην προετοιμασία
των προγραμμάτων για την μεταφορά σε κάθε μία από τις περιφέρειες του Κεμπέκ.
Αλλά, τί είναι ένα πρόγραμμα
μεταφοράς; Είναι μια στρατηγική που στοχεύει να συντονίσει τη χρήση των
περισσότερο οικονομικών και πρακτικών τρόπων μεταφοράς, για να εξυπηρετήσει τον
λαό στην περιφέρεια με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Ένα πρόγραμμα μεταφοράς
συντάσσεται πάνω τη βάση των αναγκών, των πόρων και της γεωγραφίας της
περιφέρειας και σε συνεννόηση με τον λαό και τους συλλόγους που ενδιαφέρονται.
Τα προγράμματα μεταφοράς
εφαρμόζονται τόσο στις αγροτικές όσο και στις αστικές περιοχές. Στην περίπτωση
μιας πόλης όπως το Μόντρεαλ, για παράδειγμα, η στρατηγική είναι το πιο
σημαντικό αφού είναι διαθέσιμοι διάφοροι τρόποι μεταφοράς.
Ένας από τους συγκεκριμένους στόχους
ενός προγράμματος μεταφοράς για μια αστική περιοχή είναι να εξασφαλίσει την
συμπληρωματικότητα των ατομικών και συλλογικών μέσων μεταφοράς. Τα ταξί έχουν
μια θέση σ’ αυτό το προτσές ολοκλήρωσης επειδή πολύ συχνά παίζουν έναν ρόλο που
είναι συμπληρωματικός στους άλλους τρόπους μετακίνησης.
Έρευνες που έγιναν από το Υπουργείο
αποκαλύπτουν ότι το 45% όλων των διαδρομών με ταξί χρησιμοποιούνται ως πρόσβαση
από ή προς τις εγκαταστάσεις της δημόσιας μεταφοράς.
30% με
λεωφορείο και μετρό
9% με
αεροπλάνο
4% με
υπεραστικό λεωφορείο
2% με
τραίνο
Στις μικρές πόλεις και τις αγροτικές
περιοχές, τα ταξί είναι συχνά τα μόνα διαθέσιμα μέσα δημόσιας μεταφοράς, και
πρέπει να λαμβάνονται υπ’ όψιν όταν εισάγονται νέα μέσα δημόσιας μεταφοράς.
Για παράδειγμα, η πόλη Ριμουσκί στο
Κεμπέκ έχει ένα πληθυσμό 30.000 κατοίκων. Το Υπουργείο, σε σύμπραξη με τον
δήμο, είναι στο σημείο να καθιερώσει ένα σύστημα δημόσιας μεταφοράς βασισμένο
εξ ολοκλήρου στα ταξί. Αυτή η φόρμουλα, με εξυπηρέτηση μετά από ζήτηση,
βασισμένη σε προκαθορισμένους πίνακες δρομολογίων, θα είναι η πρώτη στο Κεμπέκ,
και εάν θα είναι επιτυχής, θα μπορούσε να εφαρμοστεί και σε άλλους δήμους του
Κεμπέκ.
Αλλά το ταξί δεν είναι απλά ένας
κρίκος στην πολύτροπη αλυσίδα. Η Κυβέρνηση του Κεμπέκ έδωσε στο ταξί τη δική
του ξεχωριστή θέση όταν ψήφισε τον Νόμο που αφορά την Μεταφορά με Ταξί
το 1983.
Αυτό το νομοθέτημα καλύπτει όλες τις
μορφές της επ’ αμοιβή μεταφοράς προσώπων με αυτοκίνητο, περιλαμβανομένης της
μεταφοράς με λιμουζίνα. Ο Νόμος ξεχωρίζει τις αγορές μεταξύ του ταξί, της
κλειστού τύπου (σεντάν) λιμουζίνας και της πολυτελούς λιμουζίνας. Καθιερώνει
τις υποχρεώσεις καθενός απ’ αυτούς τους μεταφορείς. Ο Νόμος δίνει επίσης τη
δυνατότητα στους κατόχους αδειών ταξί να εξειδικευθούν στη μεταφορά με
λιμουζίνα.
Η νομοθεσία συνοδεύεται από
διατάξεις που διέπουν τον κλάδο των ταξί. Για παράδειγμα, οι κανονισμοί δεν
επιτρέπουν στις εταιρίες ταξί να αποκτήσουν τα αποκλειστικά δικαιώματα να
εξυπηρετούν τις κυβερνητικές υπηρεσίες του Κεμπέκ, όπως τα νοσοκομεία. Η
νομοθεσία επιτηρεί αυστηρά τον κλάδο των ταξί, αλλά είναι και ελαστική. Η
κυβέρνηση σταθερά την προσαρμόζει στις μεταβαλλόμενες ανάγκες του κλάδου και
του καταναλωτή.
Σύντομα θα καταθέσω ένα νομοσχέδιο
το οποίο θα έχει να κάνει ειδικά με συγκεκριμένες πλευρές της παροχής αδειών
λιμουζίνας. Ένας απ’ τους στόχους είναι να καθορίσουμε με σαφήνεια τα μέσα με
τα οποία μια άδεια ταξί μπορεί να μετατραπεί στην κατηγορία λιμουζίνας τύπου
σεντάν.
Το γεγονός ότι η Κυβέρνηση του
Κεμπέκ νομοθετεί μ’ αυτόν τον τρόπο για να ανταποκριθεί στις ανάγκες του κλάδου
των ταξί δεν σημαίνει ότι δεν αφήνει χώρο σε αυτό το πεδίο και σε άλλες αρχές.
Οι περιφερειακές αρχές μπορούν να παρεμβαίνουν και η Αστική Κοινότητα του
Μόντρεαλ έχει επωφεληθεί αυτής της ευκαιρίας για να δημιουργήσει το δικό της
Γραφείο Ταξί.
Με σεβασμό στις περιφερειακές αρχές,
επιτρέψατέ μου να αναφέρω τον συντονιστικό ρόλο που το Υπουργείο μου παίζει
όσον αφορά τα ταξί. Τα λίγα τελευταία χρόνια ένας συντονιστής διατήρησε μια
τακτική επαφή με τον κλάδο και τους εταίρους του για να συντονίζει τις
δραστηριότητες.
Κυβέρνηση και κλάδος ενδιαφέρονται
έντονα για την πελατεία. Ένα καλό παράδειγμα είναι η προσπάθεια που έγινε τα
λίγα τελευταία χρόνια για καλύτερη ανταπόκριση στις ανάγκες των ατόμων με
ειδικές ανάγκες. Για τον σκοπό αυτό, το Υπουργείο μου πέτυχε την προετοιμασία
ενός εκπαιδευτικού σεμιναρίου για τους οδηγούς ταξί που παρέχουν υπηρεσία σ’ αυτήν
την ιδιαίτερη πελατεία.
Υπάρχει επίσης σταθερός διάλογος
μεταξύ κυβέρνησης και κλάδου. Στο Κεμπέκ, οι κάτοχοι αδειών ταξί πρέπει να
γραφούν στα σωματεία που σημαίνει ότι η κυβέρνηση έχει να κάνει με 55
εκπροσώπους, όπου ο κάθε ένας εκπροσωπεί ένα ξεχωριστό σωματείο.
Οι συχνές επαφές μ’ αυτούς τους
ανθρώπους μας βοηθούν να σχεδιάζουμε καλύτερα την δράση που αναλαμβάνουμε όσον
αφορά τον κλάδο των ταξί, ιδιαίτερα στο θέμα της επαγγελματικής εκπαίδευσης των
οδηγών, για να δώσω μόνο ένα παράδειγμα.
Τέλος, επιτρέψατέ μου να δηλώσω ότι
οι στόχοι του Υπουργείου μου όσον αφορά τον κλάδο των ταξί είναι μάλλον απλοί:
–
να εξασφαλίσει την σωστή αναλογία μεταξύ
προσφοράς και ζήτησης, και
–
να παρέχει στους καταναλωτές εξαιρετικές
και ασφαλείς υπηρεσίες.
Σας ευχαριστώ
Σημ.:
Ομιλία στο Συνέδριο του IATR
που έγινε στο Μόντρεαλ το 1992.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου