Richard Boyer – Σύντομη ιστορία του Γραφείου Ταξί της Αστικής Κοινότητας του Μόντρεαλ

 

ΣΥΝΤΟΜΗ  ΙΣΤΟΡΙΑ  ΤΟΥ  ΓΡΑΦΕΙΟΥ  ΤΑΞΙ

ΤΗΣ  ΑΣΤΙΚΗΣ  ΚΟΙΝΟΤΗΤΑΣ  ΤΟΥ  ΜΟΝΤΡΕΑΛ

του    Richard Boyer

Director Taxi Bureau

Communaute urbaine de Montreal

5929, route Transcanadienne

Suite 100

Saint - Laurent, Quebec H4T 1A1

Tel.: (514) 280 - 6599 FAX: (514) 280 – 6596

------------------------------------------------------------------------------------------------------------

ΠΕΡΙΛΗΨΗ

Στο κείμενο που ακολουθεί, παρουσιάζουμε ένα σύντομο ιστορικό του έργου του Γραφείου Ταξί από την άποψη των τριών τομέων αρμοδιότητός μας, δηλαδή την παρακολούθηση των οδηγών, την ποιότητα του στόλου και τους παράνομους εργαζόμενους. Έχουμε επίσης περιλάβει τις διάφορες λύσεις που προτάθηκαν για επίλυση των προβλημάτων που αντιμετωπίστηκαν όσον αφορά την επιβολή των κανονισμών που αφορούν την μεταφορά με ταξί στη Αστική Κοινότητα του Μόντρεαλ (εφεξής Κοινότητα).

----------------------------------------------------------------------------------------------------------

Είτε αναφέρεται κάποιος στον Νόμο που αφορά την μεταφορά με ταξί είτε στους τοπικούς νόμους της Κοινότητας, θα διαπιστώσει ότι το κύριο συστατικό της ποιοτικής υπηρεσίας είναι πάντα ο οδηγός. Είναι η συνδυασμένη επιθυμία του Γραφείου και των αρχών οι οδηγοί ταξί να θεωρούνται ως οι αρμόδιοι κατέχοντες άδεια επαγγελματίες να οδηγούν ταξί στη βιασύνη και τη θορυβώδη κίνηση του αστικού περιβάλλοντος. Ως τέτοιοι, πρέπει να κατέχουν μια ισχύουσα άδεια εργασίας που να αναγνωρίζει επίσης την ικανότητά τους να εξυπηρετούν επιδέξια τον κόσμο.

Ποια μέτρα λάβαμε στο Γραφείο Ταξί για να αυξήσουμε την επάρκεια του οδηγού; Ποια συμπεράσματα μπορούμε να βγάλουμε από την ως σήμερα εμπειρία μας; Ποιες θα πρέπει να είναι οι προτεραιότητές μας στο κοντινό μέλλον;

Από την άποψη των κανονισμών, έχουμε παρατάξει έναν αριθμό απαιτούμενων προσόντων: Οι οδηγοί πρέπει τώρα να έχουν μια ισχύουσα άδεια οδηγού κατηγορίας 4c. Πρέπει να μιλάνε, να διαβάζουν και να κατανοούν τα στοιχειώδη Γαλλικά. Και πρέπει να περάσουν μια εξέταση που γίνεται από το Γραφείο.

Το 1987, όλοι οι φάκελοι των οδηγών μεταφέρθηκαν στο Γραφείο Ταξί από την Αυτοκινητιστική Ασφάλεια. Όλοι οι κάτοχοι αδειών εργασίας που εκδόθηκαν από την Αυτοκινητιστική Ασφάλεια στο εξής περιλαμβάνονταν σε μια απαλλακτική διάταξη που τους επέτρεπε να ανανεώσουν τις άδειές τους κατόπιν αιτήσεως και πληρωμής των σχετικών τελών. Όμως, η διαδικασία για τους νέους οδηγούς δεν ήταν αυτή. Αυτοί έπρεπε να περάσουν μια εξέταση που σχεδιάστηκε για να εξετάσει τη γνώση τους στους ισχύοντες νόμους και κανονισμούς, την επαγγελματική δεοντολογία και, βεβαίως, στα τοπωνύμια σε ολόκληρη την Κοινότητα. Εν ολίγοις, εμείς στο Γραφείο Ταξί επιδιώξαμε να διασφαλίσουμε ότι όλοι οι νεοεισερχόμενοι στον κλάδο είχαν τουλάχιστον μια στοιχειώδη γνώση των τοπωνυμιών της Κοινότητας. Τί πιο δύσκολο έργο για έναν οδηγό από το να πάρει διαδρομή και να μην γνωρίζει πως να πάει τον πελάτη στον επιθυμητό του προορισμό; Ποια πιο απογοητευτική δοκιμασία για τον πελάτη από το να βρεθεί αντιμέτωπος με έναν οδηγό που δεν γνωρίζει την πόλη; Από την εποχή εκείνη και μετά η εξέταση ήταν υποχρεωτική και επιλέξαμε ηθελημένα ένα σχετικά υψηλό επίπεδο δυσκολίας. Κατά τα πρώτα τέσσερα χρόνια που έγινε η εξέταση, το ποσοστό επιτυχίας κυμάνθηκε περί το 30%. Ως επακόλουθο της ίδρυσης ενός επαγγελματικού εκπαιδευτικού κέντρου το οποίο μας προμηθεύει οδηγούς, το ποσοστό επιτυχίας έχει αυξηθεί περίπου στο 40%.

Τα αρχικά αποτελέσματα ήταν ελπιδοφόρα και οι εισερχόμενοι στον κλάδο οδηγοί είχαν τουλάχιστον μια στοιχειώδη γνώση του κλάδου και της Κοινότητας. Δεν είμαστε πια εκτεθειμένοι στους νεοεισερχόμενους που «φεύγουν νύκτα» οι οποίοι, από έλλειψη κάτι καλύτερου, κατέφυγαν στην οδήγηση ταξί για κάποια περίοδο, εργάστηκαν όπως ήθελαν χωρίς να δίνουν σημασία στο ζήτημα της ποιοτικής εξυπηρέτησης και κηλίδωναν κατά συνέπεια την συνολική εικόνα του κλάδου. Μετά καταπιαστήκαμε να λύσουμε το ζήτημα των εργαζομένων που συνέχιζαν να παρέχουν υπηρεσίες ταξί χωρίς να έχουν πρώτα αποκτήσει τις απαραίτητες άδειες.

Στο θέμα αυτό ο νόμος είναι κατηγορηματικός. Οι ιδιοκτήτες που εμπιστεύονται τα οχήματά τους σε οδηγούς χωρίς άδεια ή οδηγούς που αμέλησαν να επιστρέψουν τις άδειές τους, υπόκεινται σε ανάκληση της άδειας του ταξί τους για μια περίοδο τριών (3) μηνών στην περίπτωση πρώτης παράβασης, έξι (6) μηνών στην περίπτωση δεύτερης παράβασης και μόνιμα αν συλληφθεί εκ νέου. Ο τοπικός νόμος της Κοινότητας Νο 97 προβλέπει επίσης μέτρα κατά των οδηγών οι οποίοι διατρέχουν τον κίνδυνο να μην τους αναγνωρισθεί το δικαίωμα να αποκτήσουν άδεια εάν δεν έχουν ήδη ή έχοντας την άδειά τους σε προσωρινή απαγόρευση για τρεις (3) μήνες αμέλησαν να την ανανεώσουν. Οι οδηγοί στην κάθε περίπτωση πρέπει να δώσουν εξετάσεις και να περάσουν την εξέταση που οργανώνεται από το Γραφείο πριν τους επιτραπεί να αποκτήσουν νέα άδεια.

Από το 1990 ως σήμερα, έχουμε ανακαλέσει ή αφαιρέσει το δικαίωμα της απόκτησης άδειας εργασίας από περίπου 624 άτομα που έχουν απωλέσει την άδεια οδηγού για τον ένα ή τον άλλο λόγο ή έχουν βρεθεί ένοχοι οδήγησης ταξί χωρίς ισχύουσα άδεια. Επίσης, 127 περιπτώσεις έχουν προσαχθεί στην Επιτροπή μεταφορών του Κεμπέκ (σημ. μεταφραστή: είναι διοικητικό δικαστήριο) με σκοπό να ανακληθούν οι άδειες από ιδιοκτήτες που ανέθεσαν την εκμετάλλευση ταξί σε οδηγούς που δεν είχαν στην κατοχή τους ισχύουσα άδεια εργασίας. Δεν μπορεί να υπάρξει αμφιβολία ότι αυτά τα μέτρα είναι ανηλεή εκ φύσεως καθώς επιτίθενται ευθέως στο πορτοφόλι είτε των ιδιοκτητών είτε των οδηγών, είτε και των δύο. Εν ολίγοις, όλοι όσοι έχουν ανάμιξη τους απαγορεύεται η εργασία.

Το πρώτο συμπέρασμα που μπορούμε να βγάλουμε μετά την εφαρμογή των δύο αυτών μέτρων είναι όπως παρακάτω: κατά πρώτον, αυξήσαμε επιτυχώς την ποιότητα των νέων οδηγών και κατά δεύτερον, εξαλείψαμε σχεδόν ολοσχερώς την ύπαρξη ατόμων που εργάζονται ταξί χωρίς τις κατάλληλες άδειες. Ως αποτέλεσμα, σταθμίζουμε τώρα να πάμε την διαδικασία ένα βήμα παραπέρα και επιδιώκουμε να εξυψώσουμε το επαγγελματικό προφίλ όλων των κατόχων αδειών. Σκοπεύουμε να αρχίσουμε λαμβάνοντας μέτρα για τους νεοεισερχόμενους στον κλάδο. Θα παρέχεται ένα στοιχειώδες εκπαιδευτικό σεμινάριο το οποίο όλοι οι νεοεισερχόμενοι πρέπει να παρακολουθήσουν πριν δώσουν την εξέταση του Γραφείου. Το συγκεκριμένο αυτό σεμινάριο διαρκείας δύο εβδομάδων θα αναφέρει ακροθιγώς κάθε μία από τις διάφορες πλευρές της οδήγησης ταξί. Τελικά - στο σχετικά κοντινό μέλλον - η πρόθεσή μας είναι να προσθέσουμε στην εκπαίδευση τα τοπωνύμια και να φθάσουμε την συνολική εκπαιδευτική περίοδο στη διάρκεια των τεσσάρων ή πέντε εβδομάδων.

Ποιοι είναι κατόπιν οι μεσοπρόθεσμοι στόχοι μας; Πολύ απλά, στοχεύουμε να εστιάσουμε στους οδηγούς που κατέχουν σήμερα ισχύουσες άδειες ταξί. Θα αρχίσουμε επικοινωνώντας μαζί τους, εκθειάζοντας τα πλεονεκτήματα της ποιοτικής υπηρεσίας και δίνοντάς τους τα μέσα αύξησης της πείρας στη δουλειά. Πρέπει να κατανοήσουνε ότι είναι οι κύριοι εκπρόσωποι ενός ολόκληρου κλάδου ο οποίος θα ωφεληθεί σημαντικά εάν αυξήσουν την ποιότητα των υπηρεσιών που παρέχονται στους κατοίκους και τους επισκέπτες κατά το ίδιο μέτρο.

Η ΠΟΙΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΣΤΟΛΟΥ

Ο δεύτερος τομέας στον οποίο έχουμε προσπαθήσει να προκαλέσουμε αλλαγή είναι αυτός της ποιότητας του στόλου. Διάφοροι τοπικοί νόμοι και κανονισμοί έχουν να κάνουν με την πλευρά αυτή της λειτουργίας του ταξί. Για παράδειγμα, το άρθρο 24 του τοπικού νόμου Νο 97 ορίζει ρητώς ότι οι κάτοχοι άδειας ταξί δεν μπορούν να λειτουργούν ένα ταξί όποτε ο στάνταρ εξοπλισμός είναι είτε ελλιπής είτε σε κακή κατάσταση, ή όποτε οι εξωτερικές επιφάνειες είναι κατεστραμμένες, σκουριασμένες, διαβρωμένες ή στη διαδικασία της επισκευής. Το ίδιο ισχύει για το εσωτερικό είτε είναι φθαρμένο είτε ρυπαρό. Οι οδηγοί, όμως, δεν πρέπει να βρεθούν ένοχοι τέτοιων παραπτωμάτων εάν μπορούν να αποδείξουν ότι η φθορά έχει γίνει μέσα σε λιγότερο από τριάντα ημέρες από την ημερομηνία της φερόμενης ως παράβασης.

Πριν προχωρήσω παραπέρα με το πως επιβάλλουμε τους ισχύοντες νόμους και κανονισμούς, επιτρέψτε μου να τονίσω ότι δεν υπάρχουν Επαρχιακές ή της Κοινότητας δεσμεύσεις ως προς το μοντέλο ή την ηλικία των οχημάτων που χρησιμοποιούνται ως ταξί. Κατά συνέπεια η γκάμα των οχημάτων εκτείνεται από το Γκόλφ Φοκς Βάγκεν ως την Κάντιλλακ. Μετά έρχεται το ζήτημα του κλίματος και οι τέσσερεις πολύ διαφορετικές εποχές μας. Το Μόντρεαλ είναι ξακουστό για την τραχύτητα του χειμώνα, τα περίπου 200 εκατοστά του χιονιού και μια μέση θερμοκρασία κατά την διάρκεια της ημέρας τον Ιανουάριο -13,6 βαθμούς Κελσίου. Σε αυτό πρέπει να προστεθεί το σχετικά υψηλό κόστος ασφάλισης για κάλυψη από αυτοκινητιστικό ατύχημα το οποίο εξωθεί τους αυτοκινητιστές να χρησιμοποιούν παλαιότερα οχήματα ως ταξί και να αντιπαρέρχονται την κατάλληλη κάλυψη του οχήματος.

Οι περιορισμοί αυτοί διαμορφώνουν το βασικό πλαίσιο μέσα στο οποίο πρέπει να λειτουργούν οι υπάλληλοι του Γραφείου. Επομένως, οι στόλοι των ταξί ως επί το πλείστον αποτελούνται από παλαιότερα οχήματα τα οποία είναι εκτεθειμένα όχι μόνο στην τραχύτητα του τοπικού κλίματος αλλά επίσης στα πάρα πολύ διαφορετικά στάνταρτς που διέπουν την ποιότητα κατασκευής του οχήματος.

Ως εκ τούτου η εφαρμογή του άρθρου 24 του παραπάνω αναφερόμενου τοπικού νόμου δεν είναι ένα τόσο απλό έργο όσο μπορεί κάποιος να υποθέσει. Η αυστηρή, τυφλή εφαρμογή θα βάλει τους εκπροσώπους του κλάδου σε ασταθή θέση, στη οποία δεν θα έχουν άλλη επιλογή παρά να απαιτούν να χαλαρώσουν οι κανονισμοί. Καθώς έχουμε επιλέξει να λειτουργούμε από κοινού με αυτούς τους ίδιους εκπροσώπους του κλάδου, θα αναγκαζόμασταν είτε να συμφωνήσουμε είτε να επανεξετάσουμε τόσο την φιλοσοφία όσο και την κατεύθυνσή μας.

Επιπλέον, το γεγονός ότι οι οδηγοί πρέπει να μην έχουν επιπτώσεις εκτός εάν υπάρχει απόδειξη ότι η ζημιά χρονολογείται πριν από το χρονοπλαίσιο των τριάντα ημερών, θέτει μια ποικιλία από προβλήματα από δικαστική άποψη.

Σαν αποτέλεσμα, έχουμε δημιουργήσει ένα είδος παρέμβασης που εστιάζει στην ευθύνη και ανάμιξη του ξεχωριστού οδηγού ή ιδιοκτήτη. Για να πετύχουμε τους στόχους μας της ποιότητας του στόλου, τονίζουμε την διόρθωση των προβλημάτων τα οποία ευθέως συγκρούονται με την ποιότητα της υπηρεσίας που παρέχεται.

ΤΟ ΦΥΛΛΟ ΕΛΕΓΧΟΥ

Έχουμε καθιερώσει αυτό που λέμε φύλλο ελέγχου. Κάθε φορά που ένας επιθεωρητής ελέγχει ένα ταξί στη πιάτσα ή στο δρόμο - πραγματοποιούμε περίπου 3.000 ελέγχους τον χρόνο - συμπληρώνει ένα φύλλο που περιέχει όλες τις απαραίτητες πληροφορίες που θάπρεπε να έχουμε για να αναλάβουμε νομική δράση. Ο σκοπός του φύλλου ελέγχου είναι να προειδοποιήσει τους οδηγούς για μη συμμόρφωση με τους κανονισμούς και να τους δώσει αρκετό χρόνο για να διορθώσουν την κατάσταση. Για διοικητικούς λόγους, έχουμε θεσπίσει διάφορες αποδεκτές προθεσμίες, συγκεκριμένα 48 ώρες, 5 ημέρες και 30 ημέρες. Στην περίπτωση που ένα όχημα βρεθεί στην ανάγκη εσωτερικού καθαρισμού, κλείνεται ένα ραντεβού με τον ιδιοκτήτη να φέρει το όχημα στα γραφεία του Γραφείου μέσα σε 5 ημέρες από τον έλεγχο στον δρόμο. Αυτό το φύλλο ελέγχου καταχωρείται στο ηλεκτρονικό αρχείο στο Γραφείο Ταξί και το όχημα του ιδιοκτήτη πρέπει να ελεγχθεί ακόμη μια φορά αφού έχουν πραγματοποιηθεί οι αναγκαίες επισκευές. Εάν ο ιδιοκτήτης αμελήσει να εμφανισθεί στον προγραμματισμένο χρόνο ή αν αμελήσει να επανορθώσει, το Γραφείο είναι εξουσιοδοτημένο να επιβάλλει πρόστιμο, το ελάχιστο ποσόν του οποίου έχει καθοριστεί στα 75 δολ. Ως σήμερα, το 97% των οδηγών ή ιδιοκτητών που τους δόθηκε η ευκαιρία να επανορθώσουν την κατάσταση, το έπραξαν. Πρόστιμα έχουν επιβληθεί μόνο στο 3% των περιπτώσεων.

Αυτό το είδος παρέμβασης παρουσιάζει διάφορα πλεονεκτήματα. Πρώτα απ’ όλα, μας επιτρέπει να επεμβαίνουμε στην αιτία του προβλήματος και να διορθώνουμε την κατάσταση. Άλλη μη αμελητέα πλευρά είναι ότι οι επιθεωρητές του Γραφείου δεν θεωρούνται αποκλειστικά εκδότες προστίμων. Σαν άμεση συνέπεια, οι φιλονικίες με τους οδηγούς είναι σπάνιες και δεν υπάρχει ανάγκη, τουλάχιστον για τώρα, να φοβούνται κάποια περίπτωση σωματικής βίας. Το τρίτο πλεονέκτημα είναι ότι μπορούμε να απολαμβάνουμε ανοικτό διάλογο με τους εκπροσώπους του κλάδου καθώς αυτοί, απ’ όσο γνωρίζουμε, δεν έχουν υπερβολική πίεση από τα μέλη να απαλύνουν τους κανονισμούς του κλάδου.

Υπάρχει, όμως, ένας αριθμός μειονεκτημάτων. Ο επιλεγείς τύπος παρέμβασης είναι σχετικά χρονοβόρος και δαπανηρός. Κάθε φορά που ένα όχημα δεν συμμορφούται με τους ισχύοντες κανονισμούς, πρέπει να παρθεί μια φωτογραφία με σκοπό την παροχή στοιχείων εάν γίνει ποτέ αναπόφευκτη δικαστική ενέργεια. Κάθε φύλλο καταχωρείται λοιπόν στα αρχεία του υπολογιστή μας για να εξασφαλισθεί ότι τα προγραμματισμένα ραντεβού τηρούνται. Αυτό σημαίνει ακόμη ότι ένας τουλάχιστον επιθεωρητής πρέπει να παραμένει στο γραφείο όλες τις ώρες. Εν γένει, οι υπάλληλοι του Γραφείου επανεπιθεωρούν περίπου 1.000 με 1.500 οχήματα το χρόνο.

Κατά δεύτερο λόγο, ο τρόπος ενέργειάς μας (modus operendi) είναι μια συνεχής σειρά ενεργειών. Έχοντας κατά νου ότι δεν υπάρχουν κανονισμοί που να διέπουν είτε το μοντέλο είτε την ηλικία ενός οχήματος και ότι τα κόστη ασφάλισης είναι υψηλά, είμαστε απέναντι σ’ έναν κάπως παλαιότερο στόλο ο οποίος απαιτεί έναν μεγαλύτερο αριθμό γενικών επισκευών. Οι σκληρές καιρικές συνθήκες, ιδιαίτερα το χειμώνα, καθιστούν αναγκαίο το να πλένονται τα οχήματα συχνά.

Χωρίς αμφιβολία θα μπορούσαμε να καταλήξουμε ότι η ποιότητα των οχημάτων είναι γενικά καλή και ότι επομένως έχουμε επιτύχει τον πρωταρχικό μας στόχο ο οποίος ήταν να παρέχουμε στους επιβάτες αξιοπρεπή ποιότητα οχημάτων. Εν τούτοις, απέχουμε από του να έχουμε αυξήσει την υπευθυνότητα ιδιοκτήτη και οδηγού. Ιδιαίτερα οι ιδιοκτήτες στόλων περιμένουν έως ότου ελεγχθούν τα οχήματά τους πριν κάνουν οποιαδήποτε αναγκαία επισκευή.

Ποιες είναι οι δυνατότητές μας εάν πρέπει να διορθώσουμε την κατάσταση; Πρέπει να σταματήσουμε να παρεμβαίνουμε με τα φύλλα ελέγχου και να καταφύγουμε σ’ ένα πιο αυστηρό είδος παρέμβασης με πρόστιμα για τα οχήματα που δεν συμμορφούνται με τους κανονισμούς; Είμαστε της άποψης ότι μια τέτοια κίνηση εκ μέρους μας θα είχε ελάχιστη πιθανότητα επιτυχίας δεδομένης της σημερινής κατάστασης της οικονομίας. Αντίθετα, θα αύξανε μόνο την οργή και θα έσπειρε τους σπόρους της δυσαρέσκειας των ιδιοκτητών ταξί.

Το τελικό αποτέλεσμα θα ήταν αυξημένη διεκδίκηση για ηπιότερους κανονισμούς, ατελείωτες δικαστικές μάχες, καθώς επίσης και αυξημένες φιλονικίες τόσο με τους επιθεωρητές του Γραφείου όσο και με τους αστυνομικούς της Κοινότητας. Εν ολίγοις, μια ασταθής κατάσταση για όλους.

Άλλη λύση θα ήταν να επιβάλλουμε στάνταρτς αναφορικά με την ηλικία του οχήματος. Σε κάποιες πόλεις τα ταξί δεν μπορούν να είναι μεγαλύτερα των πέντε ετών. Θα μπορούσε ένα μέτρο σαν αυτό να εγγυηθεί καλύτερη ποιότητα οχημάτων; Η διαφορά θα ήταν πράγματι αισθητή και θα είχαμε περισσότερα νέα μοντέλα στο δρόμο, αλλά θα ήταν πιο καθαρά στο εσωτερικό;... Πιθανόν όχι. Στην πραγματικότητα, η εμπειρία με τους διάφορους ιδιοκτήτες στόλων έχει δείξει ότι η εντατική χρήση του οχήματος χωρίς την ανάλογη συντήρηση από τη σκοπιά της καθαριότητας παρουσιάζει το ίδιο αποτέλεσμα: οχήματα αμφίβολης ποιότητας. Συν τοις άλλοις, δεν θα συμβάλλαμε σε μια αναπόφευκτη πληθωριστική έλικα; Όπως αυξήθηκε το κόστος λειτουργίας, έτσι θάπρεπε και το κόστος των διαδρομών. Αυτό θα κατέληγε σε μια περαιτέρω, περισσότερο αισθητή πτώση στη βάση των μισθώσεων. Καθώς μπορούμε να είμαστε ελάχιστα σίγουροι για το αποτέλεσμα, πρέπει να έχουμε τη μέγιστη επιφυλακτικότητα πριν εφαρμόσουμε οποιαδήποτε στάνταρτς από τα παρόμοια.

Τέλος, θα μπορούσαμε να προσπαθήσουμε να προκαλέσουμε θετική πίεση για να επηρεάσουμε τους εκπροσώπους του κλάδου. Αν και κάποτε πρέπει να εμπλακούμε σε μια τέτοια πρωτοβουλία, ένας αριθμός ξενοδοχείων έχει αρχίσει να απαιτεί ανώτερης ποιότητας οχήματα για τους πελάτες τους. Πως έχει ανταποκριθεί ο κλάδος; Ποια επίδραση, άμεση ή έμμεση, είχαν αυτές οι απαιτήσεις; Είναι ένα ζήτημα αυτό που σκοπεύουμε να παρακολουθήσουμε στενά καθώς θα μπορούσε να οδηγήσει επιτέλους σε ενδιαφέρουσες λύσεις. Αναμφίβολα ο στόχος δεν είναι να δημιουργήσουμε δύο κατηγορίες ταξί - σίγουρα όχι - αλλά μάλλον να προκαλέσουμε θετική πίεση για να επηρεάσουμε τον κλάδο με σκοπό να βελτιώσουμε την ποιότητα των οχημάτων. Αυτή η θετική πίεση συνδυασμένη με τακτικούς, επαναλαμβανόμενους ελέγχους θα μπορούσε ενδεχομένως να παρακινήσει την αναγκαία αλλαγή στη στάση του οδηγού όσον αφορά την ποιότητα του οχήματος εσωτερικά και εξωτερικά.

ΟΙ ΠΑΡΑΝΟΜΟΙ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ

Ο τρίτος και τελευταίος τομέας που θα θίξουμε αφορά την παράνομη μεταφορά προσώπων από εργαζόμενους σε λιμουζίνες που δεν κατέχουν τις κατάλληλες άδειες. Κατά πρώτον, μέσα στα όρια της Κοινότητας υπάρχει μια αναστολή στην έκδοση νέων αδειών λιμουζινών. Κατά δεύτερον, οι μόνες διαθέσιμες άδειες είναι για επιμηκυμένα οχήματα και οι περί ου ο λόγος άδειες κοστίζουν 5.000 δολ. το χρόνο. Τέλος, πριν αναλάβει κάποιος οποιαδήποτε δράση πρέπει να είναι σε θέση να αποδείξει ότι η μεταφορά πληρώθηκε πράγματι και αυτό δεν είναι πάντα τόσο εύκολο να το κάνει. Με σκοπό να παρακολουθήσουμε αποτελεσματικά τη κατάσταση, έχουμε λάβει μερικά μέτρα. Κατά πρώτον, έχουμε επέμβει σε ελέγχους στο δρόμο. Αυτό συνεπάγεται την υποβολή ερωτήσεων στους οδηγούς και, όποτε είναι δυνατόν, στους επιβάτες. Καθώς η δράση έχει επιχειρηθεί πρωτίστως σε σύνδεση με τους χορούς αποφοίτησης, οι επιθεωρητές αντιμετωπίζουν κατά κανόνα νεαρή πελατεία συχνά υπό την επήρεια αλκοόλ.

Τα αποτελέσματα έχουν αποδειχθεί ελάχιστα πειστικά και έχουμε βρεθεί πολλές φορές χωρίς μάρτυρες όταν η υπόθεση ερχόταν στα δικαστήρια. Για να αποφύγουν τα πρόστιμα - που καθορίστηκαν στα 65 δολ. το 1990 - και την κατάθεση των πρακτικών στην Επιτροπή μεταφορών του Κεμπέκ με σκοπό να τους πάρουν τις πινακίδες, πολλοί εργαζόμενοι έφθασαν μέχρι να επιστρέψουν όλα τα χρήματα από τις κούρσες και να δηλώνουν στον δικαστή ότι οι υπηρεσίες ήταν δωρεάν για να προωθήσουν άλλες υπηρεσίες που παρέχονται για γάμους, βαφτίσια και τα λοιπά, για τις οποίες δεν απαιτείται άδεια.

Άλλος παράγοντας ο οποίος δυσχεραίνει παραπέρα την παρακολούθηση των παράνομων εργαζομένων, είναι ότι ο κλάδος δεν είναι πάντα σε θέση να ανταποκριθεί στη ζήτηση της αγοράς. Πραγματικά, μερικές φορές οι «νόμιμοι» εργαζόμενοι μισθώνουν τους αποκαλούμενους «παράνομους» εργαζόμενους για να καταφέρουν να ανταποκριθούν στη ζήτηση των πελατών, ιδιαίτερα σε περιπτώσεις μεγάλων συνεδρίων. Απ’ αυτό θα αντιληφθεί κανείς ότι η παρέμβασή μας σ’ αυτόν τον τομέα δεν είναι τόσο απλή όσο ίσως φαίνεται.

Επιστρέφοντας στην αρχική μορφή παρέμβασής μας, δεν είχαμε τόση επιτυχία όση είχαμε ελπίσει. Θεσπίσαμε, λοιπόν, μια πιο εκτεταμένη επιχείρηση σκούπα σε σύμπραξη μ’ έναν αριθμό συμμετόχων.

Για να θεμελιώσουμε αποδείξεις κατά πενήντα πάνω - κάτω παράνομων εργαζομένων, συντονίσαμε τις προσπάθειες με τους εισαγγελείς στα δημοτικού επιπέδου δικαστήρια που έκαναν ενστάσεις στα πρωτοδικεία, την Επιτροπή μεταφορών του Κεμπέκ που αναλαμβάνει (έργο) αφού έχει επιβληθεί μια καταδίκη, τους επιθεωρητές του Γραφείου Ταξί, τους υπαλλήλους από το υπουργείο Μεταφορών του Κεμπέκ και από την Επιτροπή μεταφορών του Κεμπέκ καθώς επίσης και τους αστυνομικούς που συμμετείχαν. Σε κάθε περίπτωση, ένας ή περισσότεροι επιθεωρητές κατάφεραν να έχουν τις υπηρεσίες τους για να θεμελιώσουν τα επιχειρήματά τους παρακολουθώντας ποιες δικαστικές διαδικασίες είχαν αρχίσει και ποιες πινακίδες είχαν τελικά κατασχεθεί.

Η επιχείρηση διήρκησε ενάμισι μήνα και οι φάκελοι έπρεπε να ελεγχθούν για μια περίοδο δύο ετών προτού να μπορέσει να ολοκληρωθεί όλη η διαδικασία του δικαστηρίου.

Την εποχή που αρχίσαμε αυτή την εξαιρετικά επιτυχημένη επιχείρηση, μόνο πέντε εργαζόμενοι είχαν την απαραίτητη άδεια πολυτελούς λιμουζίνας. Με την λήξη, είχαν εκδοθεί περισσότερες από πενήντα τέτοιες άδειες. Οι προσπάθειες που διατέθηκαν σε αυτή την επιχείρηση συνδυασμένες με τις δυσκολίες που αντιμετωπίστηκαν αύξησαν τη γνώση όλων των μερών που συμμετείχαν καθώς η ανεπάρκεια των προστίμων συγκρίθηκε με την έκταση των απαιτουμένων διαδικασιών παρακολούθησης. Από τότε, το υπουργείο Μεταφορών του Κεμπέκ έχει διορθώσει την κατάσταση προτείνοντας και εγκρίνοντας έναν τοπικό νόμο δια του οποίου το ελάχιστο πρόστιμο έχει αυξηθεί από 60 σε 1.000 δολ.

Η κατάσταση παραμένει ασταθής αλλά το υπουργείο Μεταφορών διενήργησε έναν αρκετά ευρύ διάλογο και αναμένονται τροποποιήσεις στους ισχύοντες κανονισμούς την κατάλληλη στιγμή. Χωρίς να εικάζουμε για τον χαρακτήρα αυτών των τροποποιήσεων, μπορούμε να πούμε ότι, κατά την διαδικασία διαλόγου, η τεράστια πλειοψηφία αυτών που ανταποκρίθηκαν υπέδειξε την ανάγκη για αυξημένα μέτρα ελέγχου, περισσότερο αυστηρούς νόμους που θα συνέβαλαν στην εξάλειψη διαφόρων ανακολουθιών και ένα ευρύτερο φάσμα υπηρεσιών λιμουζινών, ιδιαίτερα μέσα στην Αστική Κοινότητα του Μόντρεαλ.

ΚΛΕΙΣΙΜΟ

Η εμπειρία που αποκτήθηκε σε αυτούς τους τρεις τομείς αρμοδιοτήτων, μας δίνει μια κάπως θετική πρόβλεψη για το μέλλον του κλάδου των ταξί. Αφού ολοκληρώσαμε το στήσιμο των λειτουργιών του Γραφείου, αξιοποιήσαμε κάποια ατού και, στην πορεία, καταφέραμε να αυξήσουμε λίγο το επίπεδο επαγγελματισμού των νέων οδηγών μας. Πρέπει να επωφεληθούμε από την κεκτημένη ταχύτητα και να συνεχίσουμε τις προσπάθειές μας για να διατηρήσουμε, ακόμη και να αυξήσουμε, τη συνεργασία όχι μόνο με τους εταίρους μας στον κλάδο αλλά επίσης με τους αξιωματικούς της αστυνομίας της Αστικής Κοινότητας του Μόντρεαλ. Στο μέλλον, θα είναι όλο και πιο σημαντικό να παραμείνουμε προσεκτικοί στις ταλαντεύσεις του κλάδου. Αν και ο σκοπός μας να δώσουμε στους κατοίκους και τους τουρίστες ποιοτικές υπηρεσίες δεν θα αλλάξει, θα αναγκαστούμε να προσαρμόσουμε την προσέγγισή μας στις συνεχώς μεταβαλλόμενες επιταγές του κλάδου.

 

Σημ.:   Ομιλία στο Συνέδριο του IATR που έγινε στο Μόντρεαλ το 1992